Walcowanie gwintów to plastyczna obróbka bocznych powierzchni okrągłych elementów. Innymi słowy, gwint wytwarza się i kształtuje pod działaniem bardzo dużych sił pomiędzy dwoma obracającymi się zwijakami. Rozróżnia się kilka metod walcowania zewnętrznych gwintów, m.in. dwoma i trzema walcami (walcowane wgłębne, przelotowe, poprzeczne), wielokrotne, za pomocą szczęk płaskich czy też walców segmentowych.

Walcowanie jako metoda przygotowywania gwintów

Walcowanie gwintów to metoda plastycznej obróbki, która przeprowadzana jest na zimno. Polega ona na nacięciu bocznych powierzchni na okrągłych elementach, a do tego najczęściej wykorzystuje się głowice walcujące (w przypadku wytwarzania gwintów zewnętrznych) lub wygniataki (w przypadku gwintów wewnętrznych). Jako, że podczas obrabiania na gwint oddziałują ogromne siły, otrzymujemy bardzo precyzyjnie wykonany produkt.

Walcowanie to nic innego jak trwałe, plastyczne odkształcanie materiału,  które uzyskuje się poprzez odwzorowanie zarysu narzędzi. Wpływ na możliwość walcowania gwintów ma m.in. zarys, wartość skoku, wielkość średnicy nominalnej. Najbardziej istotne są jednak dwa inne parametry – wydłużenie o wartości nie mniejszej niż 5% i maksymalna wytrzymałość na rozciąganie 1700 MPa.

Zalety walcowania gwintów

Walcowanie gwintów jako metoda obróbki ma kilka zalet. Przede wszystkim, wytwarzanie i kształtowanie gwintów odbywa się bardzo szybko – można tu uzyskać wysoką prędkość obwodową, a czas wykonania gwintu może wynosić nawet 0,5 sekundy (dla porównania, toczenie zajmuje ok. 10 sekund). Ponadto przy walcowaniu nie pojawiają się zniekształcenia typowe  dla obróbki skrawaniem – nie pojawia się więc problem z wiórami. Dużą zaletą jest również duża wytrzymałość gwintu na rozciąganie, co przekłada się na trwałość elementu.

Pozostałe plusy walcowania gwintów to:

• dobra chropowatość gwintów,
• dobra trwałość narzędzi do gwintowania – co wpływa na niskie koszty tej metody obróbki,
• wysoka powtarzalność wymiarowa gwintów.