CNC (z ang. Computer Numerical Control) jest niczym innym jak odpowiedzią na dążenia rynku produkcyjnego związanymi z koniecznością osiągania jak najdokładniejszych wytworów, w możliwie jak najkrótszym czasie. Aby umożliwić osiągnięcie tego założenia konieczna była zmiana podejścia do obróbki skrawaniem, która spowodowała rozwój techniczny obrabiarek, który z kolei pociągnął za sobą rozwój systemów sterowania.

Obrabiarki CNC i ich własności

Sukces rynkowy, jaki odnotowały obrabiarki CNC, wiąże się z określonymi cechami, wśród których jako najważniejsze wymienić można m.in. osiąganie wysokich parametrów obróbki (takich jak np. prędkości obrotowe), możliwość obróbki równoległej z wykorzystaniem np. suportu i wielu wrzecion czy złożoną kinematykę pracy, która umożliwia wykonanie bardzo skomplikowanych kształtów. Oczywiście zalet obrabiarek CNC jest zdecydowanie więcej, jednak już te są w stanie pokazać, dlaczego ten typ obrabiarek wypiera z rynku tzw. maszyny konwencjonalne.

Programowanie CNC – jak to rozumieć?

Samo posiadanie obrabiarki CNC nie gwarantuje jednak sukcesu, trzeba jeszcze urządzenie odpowiednio zaprogramować — jak więc rozumieć pojęcie programowania CNC? Programowanie CNC to nic innego jak odpowiedni zapis ruchów obrabiarki, tak aby wykonała ona obróbkę według ściśle określonego wcześniej planu. Istnieją dwa główne ruchy podlegające programowaniu:

• sterowane w sposób ciągły (rozumiane jako ruchy zarówno liniowe, jak i obrotowe — stanowią one zasadniczą część programu),
• sterowane w sposób dyskretny (związane są z ruchami mającymi charakter pomocniczy np. otwieranie i zamykanie podtrzymki).

Plan pracy obrabiarki CNC składa się dwóch różnych grup informacji, które przechowywane są w postaci alfanumerycznej:

• informacje geometryczne (dotyczą kształtu i wymiarów obrabianych elementów),
• informacje technologiczne (związane są z warunkami obróbki np. opisem toru ruchu narzędzia).

Zrozumienie istoty programowania jest kluczowe, aby przejść do faktycznego programowania obrabiarek CNC.