Termin „Przemysł 4.0” odnosi się do kombinacji kilku ważnych innowacji w technologii cyfrowej, które obejmują zaawansowaną robotykę i sztuczną inteligencję, wyrafinowane czujniki; tj. chmura obliczeniowa, internet rzeczy ( danych ), przechwytywanie danych i analizy,  produkcja cyfrowa (w tym drukowanie 3D), oprogramowanie jako usługa i inne nowe modele marketingowe, platformy wykorzystujące algorytmy do kierowania pojazdami mechanicznymi (w tym narzędzia nawigacyjne, aplikacje do udostępniania przejazdów, usługi dostawy i jazdy oraz pojazdy autonomiczne) oraz osadzanie wszystkich tych elementów w inter operacyjnym globalnym łańcuchu wartości, współdzielonym przez wiele firm z wielu krajów.

Zastosowanie sieci technologicznej

Technologie te są często traktowane oddzielnie, jednak kiedy są ze sobą połączone, integrują świat fizyczny i wirtualny. Ta zmiana umożliwia nowy sposób organizowania globalnych operacji, zwiększając elastyczność i szybkość oprogramowania w produkcji maszyn na dużą skalę. W ramach modelu przemysłu 4.0 projektowanie i rozwój produktu odbywają się w symulowanych laboratoriach i wykorzystuje cyfrowe modele produkcyjne.

Same produkty przybierają konkretną formę dopiero po opracowaniu większości problemów projektowych i inżynieryjnych. Sieci maszyn, które spowodowały powstanie społeczeństwa przemysłowego, stają się nad świadomymi systemami o wysoce elastycznej technologii, szybko reagujących nie tylko na ludzkie polecenia, ale także na ich własne postrzeganie i samokierowanie.

Zintegrowanie produktów i usług

Jednym z przykładów firmy stosującej zintegrowaną automatyzację i cyfryzację mogą być te, które stosują najnowocześniejsze systemy zarządzania zapasami, łączą sprzedawców detalicznych, centra dystrybucji, przewoźników, producentów i dostawców. Każdy z nich w przejrzysty sposób otrzymuje dane o poziomach zaopatrzenia innych osób, automatycznie umieszcza i realizuje zamówienia oraz uruchamia aktualizacje.

Pozwala to usprawniać niedogodności i braki typowego łańcucha dostaw i umożliwia na rekompensowanie nagłych przerw oraz łatwe testowanie nowych produktów i usług w określonych lokalizacjach geograficznych. Bardziej zaawansowanym przykładem jest projektowanie elastycznych urządzeń produkcyjnych, które wykorzystują programowalne roboty do wykonywania większości operacji. Reprezentują wirtualizację świata fizycznego.